စက္တင္ဘာအေရးအခင္းၾကီးဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာအေျချပဳတဲ႕ႏိုင္ငံေရးကိုအေျခခံတဲ့
NGOအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလး ဂယက္ရုိက္ေစခဲ႕ပါတယ္။
စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးၾကီးျဖစ္ေနတုန္းကေတာ့ ဒီအေရးေတာ္ပံုၾကီးဟာ
ေသခ်ာေပါက္ေအာင္ျမင္မယ္လို႕ယူဆထားသူေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။ထိုင္းႏိုင္ငံက
ေနျပီးေတာ့ဒီလူေတြစစ္သားေတြကို ျပန္ခ်ပါလား၊ဘုန္းၾကီးေတြ ဆက္ျပီးဘာလို႕
ဆႏၵမျပတာလဲ စသျဖင့္ေဘးကင္းရာကေနေလေသနတ္ပစ္ေနသူေတြလည္းရွိပါရဲ႕။
အဲဒီတုန္းကအမွတ္ထင္ထင္ သတိရတာကဒီဖက္မွာေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာၾကာျပီဆိုတဲ႕
လူတစ္ေယာက္ႏွင္႕ ကၽြန္ေတာ္ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ၾကတာကိုပါ။သူကဒီေတာ္လွန္ေရးၾကီး
ေအာင္ျမင္မယ္။ကၽြန္ေတာ္ကမေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာကိုျငင္းၾကတာပါ။
ရလဒ္ကေတာ့စာဖတ္သူ သိတဲ့အတိုင္းပါပဲ။
ဒီအေရးေတာ္ပံုၾကီးမေအာင္မျမင္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ
NGOအဖြဲ႕ေတြေတာ္ေတာ္ကိုဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကပါတယ္။ႏွစ္စဥ္အသံုးစရိတ္ေတြေပးေနတဲ႕
အေမရိကန္ႏွင့္ဥေရာပ၊ဂ်ပန္အစရွိတဲ႕ႏိုင္ငံေတြကအဖြဲ႕ေတြက ဒီNGOေတြကို
ဘက္ဂ်က္အသစ္ထပ္ခ်ေပးဖို႕လက္တြန္႕ကုန္ပါေတာ့တယ္။
အေၾကာင္းကေတာ့စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးၾကီးမွာထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္
ျမန္မာNGOေတြဘာမွမကူညီေပးႏိုင္ခဲ႕ပါဘူး။ကန္႕ကြက္စာ ၊သေဘာထား
ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြေလာက္သာေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ႕တာပါ။ႏွစ္၂၀နီးပါး
ေထာက္ပံ့လာခဲ႕ျပီးတာေတာင္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကဘာမွမေျပာင္းလဲေတာ့
သူတို႕လည္းစိတ္ပ်က္ခ်င္တယ္ထင္ပါရဲ႕။ေနာက္တစ္ခုကျမန္မာျပည္ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲေရးဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကသာ
ထိေရာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုသေဘာေပါက္လာတာလည္း
ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကိုတစ္ႏွစ္အသံုးစရိတ္ေအာက္ထစ္
ဘတ္သန္း၃၀၀နီးပါးေထာက္ပံ့ခဲ႕တာပါ။ခုေငြလဲႏွဳန္းႏွင္႕ဆိုရင္
တစ္ဘတ္ကို ၃၇က်ပ္ဆိုေတာ့တြက္ၾကည္႕ၾကေပါ႕။
ေနာက္ျပီးထိုင္းႏိုင္ငံမွာNGOေတြကမ်ားမွမ်ား။ဒီေလာက္ေငြေတြအကုန္ခံျပီး
ေျပာင္းလဲမွဳအတြက္လုပ္ေနတာေတာင္ဘာမွျဖစ္မလာေတာ႕
NED(National Endowment for Democracy )အဖြဲ႕ၾကီးကလည္း
ဘတ္ဂ်က္ေပးတာကိုစနစ္တက်လုပ္လာပါေတာ့တယ္။တစ္ခ်ိဳ႕NGOေတြဆို
၂၀၀၉ခုႏွစ္ထိပဲဘက္ဂ်က္ရေတာ႕မယ္လို႕လည္းသိရတယ္။အရင္ကလိုေပါေပါသုံး၊
ေပါေပါမျဖဳန္းႏိုင္ၾကေတာ႕ပါဘူး။ေျမပိုင္မဟုတ္ဘဲအေဆာက္အဦးေတြေဆာက္၊
ေျမငွားတာႏွစ္ျပည္႕ေတာ႕ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဆီက တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွျပန္မရဘဲ
ဒီအေဆာက္အဦးၾကီးကိုဒီအတိုင္းထားခဲ႕။ပိုက္ဆံေတြအလကားျဖစ္။
ခုေတာ့ဘာေတြဆက္လုပ္ၾကမတုန္း။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ထိုင္း-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကလည္း
ဒီNGOေတြရဲ႕ရပ္တည္ေရးမွာအမ်ားၾကီးအေရးပါတယ္။ျမန္မာအစိုးရနည္းနည္းေလး
၀က္အူၾကပ္ေပးလိုက္တာႏွင့္လူေတြဖမ္း၊ကြန္ျပဴတာေတြကိုစစ္နဲ႕
ဆိုေတာ့ေရွ႔ေလွ်ာက္ဒီခရီးၾကမ္းကိုဘယ္လိုျဖတ္သန္းမလဲ။
ထိုင္းအစိုးရကလည္း ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြႏွင့္အဆင္မေျပရင္
ထိုင္းစီးပြားေရးက်ဆင္းမွဳျဖစ္တာကိုသိထားေတာ႕ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူကေတာ့
တည္႕ေအာင္ေပါင္းမွာေသခ်ာတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ အနာဂတ္အတြက္NGOေတြစဥ္းစားဖို႕လိုေနပါျပီ။စစ္အစိုးရကိုပဲ
ေ၀ဖန္အျပစ္တင္ေနတာကိုခဏထားျပီးမိမိရဲ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာလိုအပ္ခ်က္ေတြ၊
ျပဳျပင္စရာေတြကိုလုပ္ေဆာင္ဖို႕လိုလာပါျပီ။ခုလိုပဲ အခ်ိန္တန္ရင္ဘက္ဂ်က္ေလး တင္၊
အလုပ္ကိုတာ၀န္ေက်ရုံေလးလုပ္၊တေဇာက္ကန္းအေတြးအေခၚနဲ႕ကိုယ္ထင္ရာကိုယ္လုပ္၊
အဓိက ႏွင့္သာမညကိုမခြဲတတ္ ခဲ႕ရင္ေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ျမန္မာ ႏိုင္ငံေရးNGOေတြရဲ႕
ေရွ႕ေရး အတြက္ရင္ေလးမိေၾကာင္းပါ...။
NGOအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလး ဂယက္ရုိက္ေစခဲ႕ပါတယ္။
စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးၾကီးျဖစ္ေနတုန္းကေတာ့ ဒီအေရးေတာ္ပံုၾကီးဟာ
ေသခ်ာေပါက္ေအာင္ျမင္မယ္လို႕ယူဆထားသူေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။ထိုင္းႏိုင္ငံက
ေနျပီးေတာ့ဒီလူေတြစစ္သားေတြကို ျပန္ခ်ပါလား၊ဘုန္းၾကီးေတြ ဆက္ျပီးဘာလို႕
ဆႏၵမျပတာလဲ စသျဖင့္ေဘးကင္းရာကေနေလေသနတ္ပစ္ေနသူေတြလည္းရွိပါရဲ႕။
အဲဒီတုန္းကအမွတ္ထင္ထင္ သတိရတာကဒီဖက္မွာေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာၾကာျပီဆိုတဲ႕
လူတစ္ေယာက္ႏွင္႕ ကၽြန္ေတာ္ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ၾကတာကိုပါ။သူကဒီေတာ္လွန္ေရးၾကီး
ေအာင္ျမင္မယ္။ကၽြန္ေတာ္ကမေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာကိုျငင္းၾကတာပါ။
ရလဒ္ကေတာ့စာဖတ္သူ သိတဲ့အတိုင္းပါပဲ။
ဒီအေရးေတာ္ပံုၾကီးမေအာင္မျမင္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ
NGOအဖြဲ႕ေတြေတာ္ေတာ္ကိုဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကပါတယ္။ႏွစ္စဥ္အသံုးစရိတ္ေတြေပးေနတဲ႕
အေမရိကန္ႏွင့္ဥေရာပ၊ဂ်ပန္အစရွိတဲ႕ႏိုင္ငံေတြကအဖြဲ႕ေတြက ဒီNGOေတြကို
ဘက္ဂ်က္အသစ္ထပ္ခ်ေပးဖို႕လက္တြန္႕ကုန္ပါေတာ့တယ္။
အေၾကာင္းကေတာ့စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးၾကီးမွာထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္
ျမန္မာNGOေတြဘာမွမကူညီေပးႏိုင္ခဲ႕ပါဘူး။ကန္႕ကြက္စာ ၊သေဘာထား
ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြေလာက္သာေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ႕တာပါ။ႏွစ္၂၀နီးပါး
ေထာက္ပံ့လာခဲ႕ျပီးတာေတာင္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကဘာမွမေျပာင္းလဲေတာ့
သူတို႕လည္းစိတ္ပ်က္ခ်င္တယ္ထင္ပါရဲ႕။ေနာက္တစ္ခုကျမန္မာျပည္ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲေရးဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကသာ
ထိေရာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုသေဘာေပါက္လာတာလည္း
ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကိုတစ္ႏွစ္အသံုးစရိတ္ေအာက္ထစ္
ဘတ္သန္း၃၀၀နီးပါးေထာက္ပံ့ခဲ႕တာပါ။ခုေငြလဲႏွဳန္းႏွင္႕ဆိုရင္
တစ္ဘတ္ကို ၃၇က်ပ္ဆိုေတာ့တြက္ၾကည္႕ၾကေပါ႕။
ေနာက္ျပီးထိုင္းႏိုင္ငံမွာNGOေတြကမ်ားမွမ်ား။ဒီေလာက္ေငြေတြအကုန္ခံျပီး
ေျပာင္းလဲမွဳအတြက္လုပ္ေနတာေတာင္ဘာမွျဖစ္မလာေတာ႕
NED(National Endowment for Democracy )အဖြဲ႕ၾကီးကလည္း
ဘတ္ဂ်က္ေပးတာကိုစနစ္တက်လုပ္လာပါေတာ့တယ္။တစ္ခ်ိဳ႕NGOေတြဆို
၂၀၀၉ခုႏွစ္ထိပဲဘက္ဂ်က္ရေတာ႕မယ္လို႕လည္းသိရတယ္။အရင္ကလိုေပါေပါသုံး၊
ေပါေပါမျဖဳန္းႏိုင္ၾကေတာ႕ပါဘူး။ေျမပိုင္မဟုတ္ဘဲအေဆာက္အဦးေတြေဆာက္၊
ေျမငွားတာႏွစ္ျပည္႕ေတာ႕ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဆီက တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွျပန္မရဘဲ
ဒီအေဆာက္အဦးၾကီးကိုဒီအတိုင္းထားခဲ႕။ပိုက္ဆံေတြအလကားျဖစ္။
ခုေတာ့ဘာေတြဆက္လုပ္ၾကမတုန္း။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ထိုင္း-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကလည္း
ဒီNGOေတြရဲ႕ရပ္တည္ေရးမွာအမ်ားၾကီးအေရးပါတယ္။ျမန္မာအစိုးရနည္းနည္းေလး
၀က္အူၾကပ္ေပးလိုက္တာႏွင့္လူေတြဖမ္း၊ကြန္ျပဴတာေတြကိုစစ္နဲ႕
ဆိုေတာ့ေရွ႔ေလွ်ာက္ဒီခရီးၾကမ္းကိုဘယ္လိုျဖတ္သန္းမလဲ။
ထိုင္းအစိုးရကလည္း ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြႏွင့္အဆင္မေျပရင္
ထိုင္းစီးပြားေရးက်ဆင္းမွဳျဖစ္တာကိုသိထားေတာ႕ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူကေတာ့
တည္႕ေအာင္ေပါင္းမွာေသခ်ာတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ အနာဂတ္အတြက္NGOေတြစဥ္းစားဖို႕လိုေနပါျပီ။စစ္အစိုးရကိုပဲ
ေ၀ဖန္အျပစ္တင္ေနတာကိုခဏထားျပီးမိမိရဲ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာလိုအပ္ခ်က္ေတြ၊
ျပဳျပင္စရာေတြကိုလုပ္ေဆာင္ဖို႕လိုလာပါျပီ။ခုလိုပဲ အခ်ိန္တန္ရင္ဘက္ဂ်က္ေလး တင္၊
အလုပ္ကိုတာ၀န္ေက်ရုံေလးလုပ္၊တေဇာက္ကန္းအေတြးအေခၚနဲ႕ကိုယ္ထင္ရာကိုယ္လုပ္၊
အဓိက ႏွင့္သာမညကိုမခြဲတတ္ ခဲ႕ရင္ေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ျမန္မာ ႏိုင္ငံေရးNGOေတြရဲ႕
ေရွ႕ေရး အတြက္ရင္ေလးမိေၾကာင္းပါ...။